Kontrakt terapeutyczny jest swego rodzaju umową, która zawierana jest pomiędzy pacjentem, a terapeutą. Można więc powiedzieć, że jest to nieco formalny aspekt terapii, który pozwala obu stronom na świadomą i jasną określoną (pod kątem zasad) współpracę.
Prawda jest bowiem taka, że aby terapia przynosiła pożądane skutki, konieczne jest pełne zaangażowanie się zarówno pomagającego, jak i tego któremu się pomaga. Taki kontrakt uwzględnia przede wszystkim cele terapii, jej formę i wstępny czas trwania spotkań, warunki odpłatności, sposób komunikacji w okresie pomiędzy poszczególnymi sesjami terapeutycznymi, czy też postępowanie w nagłych wypadkach (choćby nieuzasadniona nieobecność jednej ze stron na spotkaniu). Ustalenia te są przeważnie zawierane po pierwszym kontakcie, kiedy to poczynione zostały już pewne wstępne ustalenia diagnostyczne i należy podjąć ostateczną decyzję, co do ewentualnego rozpoczęcia psychoterapii.
Co istotne, w większości przypadków taki kontrakt nie jest zawierany w formie pisemnej, a jedynie bazuje na wspólnych, ustnych ustaleniach pacjenta i terapeuty. Tak naprawdę wszystko jest tu kwestią do ustalenia, wybrania takiej formy, która w możliwie najwyższym stopniu będzie porządkowała wzajemne oczekiwania i ułatwiała dalszą, owocną współpracę.
