Terapia psychodynamiczna to jeden z popularniejszych, ze względu na skuteczność, nurtów w psychoterapii, który bazuje na kilku podstawowych założeniach, zgodnie z którymi nieświadomość znacząco oddziałuje na sposób myślenia, odczuwania i w ogóle funkcjonowania człowieka. Poza tym, istotną rolę odgrywa tu okres dzieciństwa, a także czynniki genetyczne.
W terapii psychodynamicznej ogromne znaczenie ma jakość kontaktu, jaki istnieje pomiędzy pacjentem, a terapeutą. Jednym z podstawowych mechanizmów, dzięki któremu nawiązuje się pomiędzy nimi specyficzna relacja, jest zjawisko przeniesienia, w którym pacjent „przenosi” swoje myśli i uczucia (żywione do ważnych dla niego osób) bezpośrednio na terapeutę. Wbrew potocznym opiniom, sesja terapeutyczna odbywająca się w nurcie psychoanalitycznym wcale nie wiąże się z bierną postawą terapeuty. Faktem jest natomiast, że specjalista ten w dużej mierze skupia się na badaniu stanów i przeżyć emocjonalnych pacjenta i zadawaniu na tej podstawie odpowiednich pytań. W trakcie terapii dialog terapeuty z pacjentem często skupia się wokół tematu przeszłych doświadczeń tego drugiego. Zostaje tu również podjęta próba interpretacji minionych wydarzeń oraz ich wpływu na obecne życie pacjenta.
Warto zaznaczyć, że terapia w nurcie psychodynamicznym zalicza się raczej do tych z rodzaju długoterminowych, co z kolei wymaga od pacjenta pewnej cierpliwości – zarówno w stosunku do siebie samego, jak i wobec efektów terapii.
