Fobia społeczna, określana także mianem nerwicy społecznej lub zaburzenia lęku społecznego, jest zaburzeniem lękowym z grupy zaburzeń nerwicowych.
Chory odczuwa lęk wobec wszystkich lub pewnych ściśle określonych sytuacji społecznych, co poważnie utrudnia, a niekiedy wręcz uniemożliwia mu normalne funkcjonowanie w społeczeństwie. Nerwica społeczna często bywa mylona z nadmierną nieśmiałością. W tym przypadku problem o potencjalnie zbliżonym charakterze jest jednak znacznie poważniejszy i wymaga terapii pod okiem specjalisty.
Pewnego rodzaju tremę przed wydarzeniami w codziennym życiu odczuwamy niemal wszyscy.
Niektóre okoliczności wywołują u nas poczucie dyskomfortu, lęk przed byciem obserwowanym, negatywną oceną ze strony społeczeństwa. Zapewne wielu z nas ma przykre wspomnienia związane z sytuacjami takimi jak: wywołanie do tablicy przez nielubianego nauczyciela, publiczne wystąpienie czy konieczność przebywania w grupie nieznajomych osób. Fobia społeczna to jednak coś więcej, niż uczucie strachu czy zażenowania. W skrajnych przypadkach może ona powodować nawet wystąpienie objawów fizycznych, takich jak: biegunka, wymioty, zawroty głowy, uderzenia gorąca, a nawet omdlenia. Lęk przed znalezieniem się w stresującej i przykrej sytuacji jest tak duży, że chory zaczyna unikać uczestniczenia w niektórych wydarzeniach w życiu społecznym. Odmawia wyjść do restauracji, korzystania z publicznych toalet, przestaje uczęszczać na zajęcia, znacząco ogranicza kontakty towarzyskie. Tego typu samodzielnie narzucone ograniczenia poważnie utrudniają funkcjonowanie na co dzień, mogą także prowadzić do rozwoju poważniejszych zaburzeń psychicznych.
W poważniejszych przypadkach lekarz może również zalecić stosowanie środków farmakologicznych.
