Czym są zaburzenia żywieniowe
Mianem zaburzeń żywieniowych określamy pewną grupę zaburzeń psychicznych, silnie związanych z odżywianiem, wymagających kompleksowego leczenia pod okiem specjalisty. Ich najczęściej spotykane rodzaje to anoreksja (inaczej jadłowstręt psychiczny) oraz bulimia (żarłoczność psychiczna).
Przyczyn występowania zaburzeń odżywania należy szukać przede wszystkim w sferze psychicznej.
Stres, a zaburzenia
Jednym z czynników zwiększających prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń odżywiania u danej jednostki jest jej długotrwała ekspozycja na czynniki stresowe. Stan przewlekłego napięcia ma wiele negatywnych skutków, zarówno dla sfery fizycznej, jak i psychicznej ludzkiego organizmu. Gdy w naszym otoczeniu zaobserwować możemy coś, co zaburza dotychczasowy ład i porządek, wywołując tym samym dyskomfort psychiczny, mniej lub bardziej świadomie podejmujemy działania, mające na celu uporanie się z daną sytuacją. Jedną z metod jest zmiana dotychczasowych nawyków żywieniowych. Stres może na nas oddziaływać dwojako – radykalnie zmniejszając lub zwiększając apetyt. Sięgnięcie po ulubioną przekąskę przynosi nam chwilową ulgę, pomaga chociaż na moment zapomnieć o nerwowej sytuacji. Mechanizm tego typu wykształcić się może już we wczesnym dzieciństwie, prowadząc nierzadko do wystąpienia poważniejszych zaburzeń emocjonalnych i rozwoju otyłości, będącej plagą XXI wieku.
Drugą skrajnością jest niemal całkowita utrata apetytu, powodująca stopniowe wyniszczenie organizmu i rozwój rozmaitych chorób, takich jak anemia czy osteoporoza.
Jak radzić sobie z zaburzeniami żywieniowymi
Jedynym skutecznym rozwiązaniem jest poddanie się terapii psychologicznej pod okiem specjalisty. Samodzielne próby modyfikacji diety czy też radzenia sobie z wywołującym zaburzenia czynnikiem stresowym mają najczęściej krótkoterminową skuteczność. Im szybciej rozpoczniemy terapię, tym większa jest szansa na całkowite wyleczenie pacjenta i powrót do normalnych nawyków żywieniowych.